To net metering ταιριάζει στα αγροτικά φωτοβολταϊκά αλλά ο νόμος το… απαγορεύει

Οι αναλύσεις που κάνουν οι ειδικοί στα θέματα των φωτοβολταϊκών, συγκλίνουν ότι η εγκατάσταση φωτοβολταϊκού με τη διαδικασία αυτοπαραγωγής – συμψηφισμού (net metering), ταιριάζει απόλυτα στις αγροτικές εκμεταλλεύσεις, δίνοντας τη δυνατότητα στους αγρότες να μειώσουν σημαντικά το κόστος παραγωγής τους, μέσω της μείωσης του ενεργειακού κόστους. Ωστόσο ο ισχύον νόμος ουσιαστικά απαγορεύει την εγκατάσταση φωτοβολταϊκού.

Παρόλο που οι ισχύουσες ρυθμίσεις κάνουν σαφή αναφορά στην εφαρμογή της αυτοπαραγωγής στον πρωτογενή τομέα, παλαιότερες ρυθμίσεις εμποδίζουν δυστυχώς την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών για πολλές αγροτικές εφαρμογές (π.χ. για κάλυψη των αναγκών άρδευσης σε χωράφια). Ο λόγος είναι ότι με το Ν.4015/2011 απαγορεύεται η εγκατάσταση φωτοβολταϊκών σε γαίες υψηλές παραγωγικότητας. Όλες όμως οι αρδευόμενες εκτάσεις θεωρούνται γαίες υψηλής παραγωγικότητας, οπότε η εγκατάσταση φωτοβολταϊκού από επαγγελματία αγρότη για να καλύψει τη ζήτηση μιας αντλίας στο χωράφι του ή από έναν ΓΟΕΒ ή ΤΟΕΒ για τις ανάγκες ενός αντλιοστασίου είναι πρακτικά αδύνατη.

Ατυχώς, η ισχύουσα διάταξη του Ν.4015/2011 διατυπώθηκε κατά τρόπο που ακύρωσε τη δυνατότητα εγκατάστασης φωτοβολταϊκών σε μικρό (ούτως ή άλλως) τμήμα των γαιών υψηλής παραγωγικότητας (1%), όπως αρχικά προέβλεπε ο Ν.3851/2010. Ενώ το άρθρο 21 του Ν.4015/2011 προσπάθησε να λύσει πρακτικά προβλήματα που σχετίζονται με τη μεταβίβαση ακινήτων σε γαίες υψηλής παραγωγικότητας, στην πράξη ακύρωσε τις πρόνοιες του Ν.3851/2010 που επέτρεπε την εγκατάσταση ΑΠΕ σε γαίες υψηλής παραγωγικότητας και σε ποσοστό έως 1% επί της συνολικής αγροτικής έκτασης κάθε Νομού.

Επιπλέον, να επισημάνουμε πως σε γεωργική γη υψηλής παραγωγικότητας επιτρέπεται, ούτως ή άλλως, η όδευση γραμμών μεταφοράς και διανομής της ηλεκτρικής ενέργειας, οι δε καλλιέργειες εξυπηρετούνται απ’ αυτές καταναλώνοντας π.χ. ηλεκτρική ενέργεια για τη λειτουργία των αντλιών που απαιτούνται για άρδευση. Συνιστά παραλογισμό να επιτρέπεται η υποδομή για μεταφορά και κατανάλωση της ηλεκτρικής ενέργειας αλλά όχι για την επιτόπια παραγωγή της και μάλιστα με καθαρές τεχνολογίες.

Αν η ίδια η βιωσιμότητα των καλλιεργειών απαιτεί ενέργεια, πως είναι δυνατόν η επιτόπια παραγωγή της να είναι ασύμβατη με τον αγροτικό χαρακτήρα της περιοχής; Φανταστείτε το ανάλογο στην περίπτωση του νερού. Είναι σαν να επιτρέπεται η μεταφορά νερού για άρδευση από αποστάσεις εκατοντάδων χιλιομέτρων, αλλά όχι η χρήση τοπικών υδατικών πόρων!

Για τους παραπάνω λόγους ο ΣΕΦ έχει προτείνει στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παραγωγικής Ανασυγκρότησης να τροποποιήσει το νόμο, ώστε να μπορούν να αξιοποιήσουν το net metering και οι αγρότες.